Παράδοξα ευρήματα για την συχνότητα του χρόνιου πόνου στις ηλικίες 65 ετών και πάνω. Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (www.myoskeletiko.com).
Είναι γενικά αποδεκτό ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο και οι διάφοροι χρόνιοι πόνοι του αυξάνονται με αποτέλεσμα εκτός του ότι δημιουργούν κάποια λειτουργική αναπηρία, να συνοδεύονται και με ψυχολογικές διαταραχές δηλαδή κατάθλιψη , αυξημένο άγχος, διαταραχές του ύπνου αλλά και γνωστικά ελλείμματα. Τα συμπτώματα αυτά αυξάνουν και επιδεινώνονται όχι μόνο από τις συννοσηρότητες που συνυπάρχουν σε αυτές τις ηλικίες όπως π.χ. γενικευμένη οστεοαρθρίτιδα στον αξονικό και περιφερικό σκελετό, καρδιαγγειακές παθήσεις, νόσος του Πάρκινσον, άνοια κ.ά. αλλά και από τις ανεπιθύμητες ενέργειες των πολλαπλών φαρμάκων που χορηγούνται για την θεραπεία τους.
Όλα αυτά συμβάλλουν στην επιδείνωση της κακής ποιότητας ζωής, την κοινωνική απομόνωση, την μειωμένη σωματική δραστηριότητα και την εξάρτηση για την εκτέλεση κάποιων καθημερινών δραστηριοτήτων.
Έχει συζητηθεί χωρίς ακόμη να έχει τεκμηριωθεί ότι οι ηλικιωμένοι αισθάνονται διαφορετικά τον πόνο διότι παρουσιάζουν εκφυλιστικές αλλοιώσεις των νευρικών κυκλωμάτων που ελέγχουν τόσο τους ανοδικούς όσο και τους καθοδικούς μηχανισμούς του πόνου. Οι μεν πρώτοι αυξάνουν τον πόνο ενώ οι δεύτεροι μειώνουν τον πόνο. Όσοι ερευνητές πιστεύουν αυτή την άποψη συμπεραίνουν ότι κατά την γήρανση πρέπει να έχει χαθεί η ισορροπία μεταξύ των δύο αυτών μηχανισμών και αυτό προκαλεί προοδευτικά την μείωση της ανοχής στον πόνο.
Τις απόψεις αυτές θέλησε να τεκμηριώσει μια ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Washington στο Seattle και ανέλυσε τα στοιχεία από την μελέτη NationalHealthandAgingTrendsStudy, που έγινε το 2011 και αφορούσε 18.700.000 περίπου ασθενείς, ηλικίας από 65 ετών και άνω.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από την ηλικία των 65 ετών, το 52,3% των ατόμων παρουσιάζουν χρόνιο πόνο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να τους εμποδίζει στις καθημερινές δραστηριότητες τους. Το εντυπωσιακό όμως εύρημα ήταν ότι το ποσοστό δεν αυξάνονταν όσο αυξάνονταν η ηλικία, δηλαδή στην ηλικία των 90 ετών και πλέον, ο χρόνιος πόνος είχε αυξηθεί μόλις κατά 4% (56%). Patel K., et al "Prevalence and impact of pain among older adults in the United States: findings from the National Health and Aging Trends study" Αmerican pain Society Congress, New Orleans,LA 2013; Abstract 145 καιdoi: 10.1016/j.pain.2013.07.029). Οι συγγραφείς πιστεύουν σε μεταγενέστερο άρθρο τους ότι ο χρόνιος πόνος των ηλικιωμένων οφείλεται πλην των άλλων και στην βαθμιαία μείωση της φυσικής δραστηριότητας.
Μία μετανάλυση όλων σχετικών μελετών που έγινε πρόσφατα δηλαδή πριν 20 και πλέον χρόνια μετά την παραπάνω δεν κατόρθωσε να ερμηνεύσει το παράδοξα αυτό φαινόμενο και κατέληξε στα συμπέρασμα ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο ο χρόνιος πόνος θα αυξάνεται από τις προοδευτικές βλάβες, συνήθως εκφυλιστικές, του μυοσκελετικού και του νευρικού συστήματος του που αθροίζονται με τα χρόνια (doi: 10.3389/fnhum.2022.736688).
Παρόλα αυτά προσωπικά πιστεύω ότι θα πρέπει όλοι μας να προσπαθούμε να ζούμε όσο το δυνατόν περισσότερο, αυτό όπως και πολλά άλλα έχει κάποιο κόστος και το κόστος αυτό είναι ο χρόνιος πόνος!