Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, Ρευματολόγος, (myoskeletiko@gmail.com).

 Ενα θέμα το οποίο δεν έχουμε μελετήσει επαρκώς στην  Ιατρική είναι επικοινωνία των διαφόρων συστημάτων του οργανισμού μεταξύ τους σε φυσιολογικές και σε παθολογικές καταστάσεις. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ευρίσκεται και η μελέτη του Isaac Chiu, γνωστού ερευνητού και associate professor της ανοσοβιολογίας στο Harvard’s Blavatnik Institute. Η ομάδα του ασχολήθηκε με το ερώτημα: Πως αντιδρά το έντερο σε καταστάσεις οξέος και χρόνιου πόνου;Mετα από μια σειρά μελετών σε πειραματόζωα διαπίστωσαν ότι τα καλυκοειδή κύτταρα του εντέρου, τα οποία παράγουν φυσιολογικά την προστατευτική βλέννα του εντέρου, σε περιπτώσεις οξέος ή χρόνιου, τοπικού ή κεντρικού πόνου, διεγείρονται από ειδικούς αλγοϋποδοχείς που φέρνουν στην επιφάνεια τους και αυξάνουν σημαντικά την παραγωγή βλέννας για να προστατεύσουν το έντερο. Οι υποδοχείς αυτοί ονομάζονται RAMP1 και αποδείχθηκε ότι κάθε φορά που εκκρίνεται ένα νευροπεπτίδιο σχετικό με τον πόνο το οποίο ονομάζεται CGRP (Calcitonin Gene Related Peptide), εκκρίνουν περισσότερη προστατευτική βλέννα. Διαταραχή του συγκεκριμένου μηχανισμού έχει σαν αποτέλεσμα την μείωση της παραγωγής της βλέννας άρα και την μείωση της προστασίας του εντερικού βλεννογόνου από κάποια μικρόβια και την εκδήλωση εντερικών παθήσεων όπως είναι η κολίτιδα ή το ευερέθιστο έντερο (δυσβίωση). Η διαταραχή αυτή μπορεί να προκύψει από την καταστολή του νευροπεπτιδίου CGRP, την οποία προκαλούν κάποια αναλγητικά φάρμακα, ειδικά αυτά που χρησιμοποιούνται για την κεφαλαλγία ή σε περιπτώσεις χρόνιου πόνου όπου ο προστατευτικός μηχανισμός αρχικά αποδίδει αλλά τελικά εξαντλείται.